Saturday, February 9, 2008

പ്രണയം


പ്രണയത്തിനര്‍ത്ഥമെന്‍ ഹൃദയത്തിലൊരു
മയില്‍പ്പീലിയാല്‍ നീ പണ്ടെഴുതി വച്ചു
ഹൃദയത്തിനാകാശമിരുളുമ്പൊഴെന്നും നീ
നിറതിങ്കളായെന്നില്‍ തെളിഞ്ഞിരുന്നു
മനസിലെ നൊമ്പര വീണയിലെന്നും
ശ്രുതിയായ് നീ ചേര്‍ന്നലിഞ്ഞിരുന്നു

പ്രണയാര്‍ദ്രമാം സങ്കീര്‍ത്തനമേ നിന്‍
സാമീപ്യമെന്നും ഞാന്‍ കൊതിച്ചിരുന്നു
കിനാവിലെന്നോയെന്‍ നെറ്റിതടത്തില്‍ നിന്‍
നനവാര്‍ന്നൊരധരം പതിഞ്ഞിരുന്നു
ഒരു നഷ്ടബോധത്തോടാ കിനാവെപ്പോഴും
കണുവാന്‍ ഞാനേറെ മോഹിച്ചിരുന്നു

ഉരുകുന്ന സൂര്യനെ കരളിലൊളിപ്പിച്ചു
മധുരഹാസം തൂകി ഞാന്‍ നില്‍ക്കവേ
ഒരു വാക്കിനമൃതമായ് മൃദുഹാസമായ്
നീയെന്നെ സാന്ത്വനമായുണര്‍ത്തി
ഇനിവരും ജന്മത്തിലൊരു മരച്ചില്ലയില്‍
ഇലകളായ് നമ്മള്‍ തളിര്‍ത്തുവെങ്കില്‍
ഒരു വേനല്‍ക്കാറ്റില്‍ ഒന്നിച്ചു തന്നെ നാം
ഈ മണ്ണിലേയ്ക്കു കൊഴിഞ്ഞുവെങ്കില്‍
ഒരു ജന്മമല്ലെന്റെ ജന്മങ്ങളൊക്കെയും
നിന്നാത്മാവിലേക്കു ലയിച്ചിടട്ടെ.