പ്രണയം

പ്രണയത്തിനര്‍ത്ഥമെന്‍ ഹൃദയത്തിലൊരു
മയില്‍പ്പീലിയാല്‍ നീ പണ്ടെഴുതി വച്ചു
ഹൃദയത്തിനാകാശമിരുളുമ്പൊഴെന്നും നീ
നിറതിങ്കളായെന്നില്‍ തെളിഞ്ഞിരുന്നു
മനസിലെ നൊമ്പര വീണയിലെന്നും
ശ്രുതിയായ് നീ ചേര്‍ന്നലിഞ്ഞിരുന്നു

പ്രണയാര്‍ദ്രമാം സങ്കീര്‍ത്തനമേ നിന്‍
സാമീപ്യമെന്നും ഞാന്‍ കൊതിച്ചിരുന്നു
കിനാവിലെന്നോയെന്‍ നെറ്റിതടത്തില്‍ നിന്‍
നനവാര്‍ന്നൊരധരം പതിഞ്ഞിരുന്നു
ഒരു നഷ്ടബോധത്തോടാ കിനാവെപ്പോഴും
കണുവാന്‍ ഞാനേറെ മോഹിച്ചിരുന്നു

ഉരുകുന്ന സൂര്യനെ കരളിലൊളിപ്പിച്ചു
മധുരഹാസം തൂകി ഞാന്‍ നില്‍ക്കവേ
ഒരു വാക്കിനമൃതമായ് മൃദുഹാസമായ്
നീയെന്നെ സാന്ത്വനമായുണര്‍ത്തി
ഇനിവരും ജന്മത്തിലൊരു മരച്ചില്ലയില്‍
ഇലകളായ് നമ്മള്‍ തളിര്‍ത്തുവെങ്കില്‍
ഒരു വേനല്‍ക്കാറ്റില്‍ ഒന്നിച്ചു തന്നെ നാം
ഈ മണ്ണിലേയ്ക്കു കൊഴിഞ്ഞുവെങ്കില്‍
ഒരു ജന്മമല്ലെന്റെ ജന്മങ്ങളൊക്കെയും
നിന്നാത്മാവിലേക്കു ലയിച്ചിടട്ടെ.